Durbuy dag 4

Uitslapen?

Vandaag hadden we een relatief rustig begin van de dag voor de boeg; een wandeling van 4.2 km naar 'Le labyrinthe' te Barvaux-sur-Ourthe. We waren niet tijdsgebonden dus konden we als laatste klas aan het ontbijt aanschuiven. Toch was het alweer de kamer van Chris die samen met de lokale haantjes in Bomal de ochtend instapten. Rond 7u00 stonden zij al een balleke te trappen op het sportveld. Zij mochten dan ook al met de eerste graad ontbijten.
Langs deze weg wil ik Chris (papa Céleste) nogmaals bedanken voor de vroege shift die hij telkens met zijn kamergenoten voor zijn rekening nam.
Met uitzondering van die kamer bleven alle andere kamers stil tot ruim na 8u00!

Idyllische heentocht

We hadden een alternatief weggetje via Google-Earth uitgestippeld waarbij we langs bospaden, over beekjes en langs het dorpscentrum passeerden. De groep splitste al snel in een drietal deelgroepjes; vooraan liepen de diehards die niet wouden weten van pijnlijke kuiten of zere voeten. Ze namen de leiding en stapten flink door. Achteraan liepen de leerlingen die het écht op hun gemak gingen doen vandaag; ze gingen het labyrint bereiken traag maar zeker, maar zeker traag! Daartussen liepen de leerlingen die onderweg genoten van de verschillende prachtige uitzichten, de gezellige babbeltjes met elkaar of het gezapige wandeltempo.

Rond 12u00 kwamen we aan en nuttigden we ons lunchpakket  onder een reuzegrote tipi in de flauwe zonneschijn. Op de achtergrond hoorden we de leerlingen van de eerste graad lachen en tieren in het centrum van het maïsveld.

Aan wie kan ik daar eigenlijk de weg vragen?

We splitsten de klasgroep wederom op in drie groepen. Op deze manier konden er meer Lucifers de leiding nemen bij het uitstippelen en lezen van het plan van het labyrint. Er was een groep die startte bij een doolhof gemaakt uit tuinpanelen waarbij deuren moesten geopend worden met de juiste codes. Deze codes konden ze te weten komen door goede antwoorden te vinden op vragen over de ruimte (het hoofdthema van het park was 'de ruimte').
De tweede groep en de derde groep hadden elk een ander parcours in het labyrint. Zo kwamen ze elkaar niet tegen onderweg.

Om het kwartier waren er op verschillende podia tweetalige optredens van acteurs die handelden over de ruimte. De Waalse acteurs deden hun best om Nederlands te spreken maar het bleef zelfs voor de begeleiders moeilijk om de boodschap te begrijpen.
Aan de hand van een individueel  plannetje (zie foto's)  moesten de Lucifers één na één een vooraf bepaalde eindpunten bereiken. Geen makkelijke opdracht hoor als je weet dat het hele terrein een oppervlakte heeft van 11ha met 10km aan wandelroutes. Referentiepunten opzoeken, plannetjes draaien in de richting die je uitgaat, je kompas goed gebruiken en vooral goede beslissingen durven nemen waren de leerdoelen tijdens deze uitstap.

Wie is jouw date voor vanavond?

Tijdens de terugtocht was er maar één gespreksonderwerp: de fuif. Er werd van achteraan de groep naar voor gelopen en weer terug. Er werd gefluisterd, geroepen en gegiecheld. Wie ging er vanavond met wie op date? Wie ging er een slow dansen? En met wie dan wel? Ben je dan een koppeltje als je met elkaar hebt gedanst? Enz. Selina, Chris en ik hebben ons stiekem krom gelachen met al deze perikelen onderweg.


Alors on danse

Klokslag 19u30 klonken in de grote zaal de eerste beats door de luidsprekers. Uiteraard was er nog geen enkele Lucifer op de dansvloer te bespeuren ; zij waren nog volop bezig met de kledij of de make-up. Op deze manier hadden de jongste Kolibrietjes de dansvloer voor zichzelf. De macarena, de polonaise, de plopdans, de gangnam-style, de limbo enzovoort passerden de revue. Er werd heel wat afgedanst en afgezweet. Gelukkig trakteerde de kookploeg onze dansers op cocktails en chips.
Wanneer de 'glow-in-the-dark-sticks' verschenen was het hek volledig van de dam. Ondertussen waren de Lucifers druppelsgewijs de fuifzaal binnen gedanst en gaven ze om de beurt het beste van zichzelf.

Wanneer de 'kleintjes' naar bed waren, was het 'verzoekuurtje' bij de Lucifers begonnen; ze konden om de beurt een lied aanvragen en hun daarbij horende danspasjes showen. Michael Jackson, The Pointer Sisters, One Direction, 50cent en  Rihanna zijn er slechts enkelen van. Wat een show jongens!
Over de tragere liedjes ga ik hier niks schrijven, dat blijft een mysterie tot aan de dvd van Ruud.

Rond 23u00 (!) draaide de allerlaatste plaat op de platendraaier; we maakten één grote kring en dansten arm in arm. Een leuke afsluiter van een leuke tijd samen.
Als leerkracht geeft je dit een zalig gevoel hoor; het geeft je zo'n boost dat je er het hele schooljaar op kan teren. FIERHEID troef!

Groeten
S en B

 

 

Klik op de foto voor meer foto's